روحانی بی ولایت

لَکِ ...

هرکس چشم داشت دید رابطه ی روحانی (رئیس جمهور) با رهبری را.
در همان روز بیانات رهبری درباره بی نتیجه بودن مذاکره با آمریکا، تیم مذاکره کننده اعزام شدند به گام نهایی.
هرچه شد شد، فقط یک چیز:
آقای رئیس جمهور
لطفاً دیگر دهنت را ببند
و درباره ولایت مداری کلمه ای نگو.

مشهد سلام

لَکِ ...

بعد از چند روز ماه دست و پا زدن
بالاخره طلبیدی.
ما که چیزی نداشتیم
از کرم خودت بخشیدی
که ما لایق شویم
و ببری ما را هم
به مشهد الرضا

به قول اماممان که می گفت:
"ما هیچ نیستیم؛
هرچه هست تویی"

نایب الزیاره ایم
ان شاء الله

بی قرار، مثل مادر

لَکِ ...

بی قرارم مثل وقتی مادری با یک شماره
می رود تا باجه ها، اما سوادش را ندارد

حسابدار

لَکِ ...

شاید بزرگترین اشتباهی که در زندگی ام مرتکب شدم این بود که از خدا طلبکار بودم، نه به خدا بدهکار. بزرگترین اشتباهم همین بود که حسابدار خوبی نبودم.

مرگ = زلف پریشان

لَکِ ...

زمین از دلبران خالی ست یا من چشم و دل سیرم؟
که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم

چه بر ما رفته است ای عمر؛ ای یاقوت بی قیمت
که غیر از مرگ گردنبند ارزانی نمی بینم

هم دم

لَکِ ...

1. گاهی نیاز داری کسی بفهمد تو را
فقط همین.

2. خدا می داند نیازهایت را
و در جواب تو می گوید:
"الیس الله بکاف عبده"
(آیا من برای بنده ام کافی نیستم؟)

3. چرا من و تو می گردیم
به دنبال کسی که
راز دل بگوییم با او؟
خدا کافی نیست؟

تو را من چشم در راهم

لَکِ ...

  "تو را من چشم در راهم ...
 گر ام یاد آوری یا نه
 من از یادت نمی کاهم
 تورا من چشم در راهم"
خدا می گوید به من.
و من بعد از بیست و اندی سال
هم چنان می شنوم این صدا را
و مثل گیج ها نمی دانم چه باید بکنم.

خدا و من

لَکِ ...

دو چیز را هیچ وقت نفهمیدم
اینکه خدا چطور تحمل می کند من را
و اینکه خدا چطور دلش نمی سوزد به حالم

ندبه و کمیل

لَکِ ...

قدر نمی دانیم
ندبه و کمیل را

شاید همین دو
نقطه ی پرواز باشند.

حال خدا

لَکِ ...

نمی دانم وقتی خدا می زند مرا
خودش چه حالی دارد؟
مادرم را که دیده بودم
وقتی به خاطر خودم
خودم را تنبیه می کرد.


***

خدا اگر هر آنچه ما
جمع کرده ایم را هم خراب کند،
باز به ساختمان ما کمک کرده
(علی صفایی حائری)



پی نوشت:
باید عکس بالای وبلاگ را عوض کنم. نه؟