ندا

لَکِ ...

جنگ که به پا شد انگار صدایی رسید به گوش حسین یا ندایی به گوش دلش: «پیروزی با دشمن یا ملاقات پروردگار؟ انتخاب کن.» انتخاب کرد، اما نه پیروزی بر دشمن را

به نقل از: آفتاب بر نی / زینب عطایی (منبع: لهوف، ص 141)

شمر

لَکِ ...

خنجرش را بیرون آورد و به سمت میدان قدم برداشت. اباعبدالله(علیه السلام) مجروح و تشنه روی زمین افتاده بود و تکبیر می‌گفت. شمر نعره‌ای زد و خنجرش را بالا آورد. دستانش لرزید و چشمانش پر از اشک شد. دوباره خواست خنجرش را بالا ببرد که چشم‌هایش سیاهی رفت. زانوهایش سست شد و بر زمین افتاد. پیرمرد، نفس‌های آخرش بود که اباعبدالله(علیه السلام) را بالای سرش دید و غرق دست‌های نوازش ارباش شد.
تعزیه به هم خورده بود و مردم بر جنازه شمر فاتحه می‌خواندند!

+ منبع

نذر

لَکِ ...

داشتم از روضه برمی‌گشتم خانه. یک غذای نذری اضافه هم برای مادرم گرفته بودم. مادرم خیلی قیمه دوست داشت. بوی قیمه فضای اتوبوس را پر کرده بود. موقع پیاده شدن راننده گفت: «قیمه امام حسینه؟»
کمی مکث کردم؛ بدون هیچ حرفی قیمه را به او دادم و پیاده شدم. تمام طول کوچه را به مادرم و حرفش فکر می‌کردم. «حتی اگر شده یک دانه برنج از غذای هیأت را به نیت شفا برای من بیاوری، بیاور.»
واردخانه شدم. با تعجب نگاهی به مادرم و ظرف های قیمه اطراف او انداختم.
«گفتم یک دانه برنج نه یک دیگ برنج!»

+ منبع

دین و خوشی

لَکِ ...

پرسید: مگه "تخته" حرامه؟
گفتم: به نظر مرجع ما بله
گفت: من نمی تونم اینو قبول کنم. من که واسه قمار بازی نمی کنم.
گفتم: اشکال دینداری ما همینه که از هیچ کدوم از خوشی هامون نمی خوایم بزنیم. اگه هم یه وقت دین مقابل یکیشون وایسته؛ اونی که کنار میذاریم، دینه نه اون خوشی.