شب وصل

لَکِ ...

یک وقت هایی با خودمان تعارف میکنیم و از روی شکسته نفسی و با غرور رو میکنیم به خدا که «خودم هم میدانم که هیچ کاری نکردم».

اما شب قدر واقعا تمام آنچه در وجود پرورده ام ویران میشود. شب قدر همان شعاری که میدادم را با تمام وجود درک میکنم. شب قدر میفهمم که هیچ نیستم.

من از شب قدر میترسم. چون همیشه با حقایق تلخ به سراغ من می آید.


پی نوشت 1:
التماس میکنم که در این شبهای قدر دعایم کنید.

پی نوشت 2:
اگر یک مداحی خوب خواستید برای شهادت حضرت امیر، گوش کنید:

+ دانلود

خدای جالب

لَکِ ...

چیزی که یکسال تمام منتظرش بودم را نداده بود. چیزی که یکسال واقعاً احساس می کردم به آن نیاز دارم و از داشتنش لذت میبرم.
همان چیز را امروز به من داد؛ با ضریب دو. یعنی دو برابر آن چیزی که انتظارش را داشتم. اما زمانی که دیگر نه نیازی به آن داشتم، نه لذتی از آن میبردم. آن چیز همان است؛ من عوض شده ام اما.
جالب خدایی داریم.

دم خروس و قسم حضرت عباس

لَکِ ...

من از گناه کردن لذت بردم
و این یعنی دروغ گفتم که پشیمانم
و این است که توبه میشود دم خروس وقسم حضرت عباس

شما بودید کدام را باور میکردید؟
دم خروس یا قسم حضرت عباس؟

پول، وقت و سلامتی

لَکِ ...

گفتم: واقعاً احمق بودم که میرفتم گیم نیت. پول خرج می کردم که وقتم را از دست بدهم.
گفت: اینکه چیزی نیست. من به قهوه خانه میروم. پول و وقت و سلامتی ام را یکجا میدهم.

شک

لَکِ ...

اگر رابطه ات با مردم به مشکل خورد
به رابطه ای که با خدا داری هم شک کن

افکار پریشان من

لَکِ ...

خیلی صریح نوشتم این درد دل را. امید دارم دوستان تلخی اش را ببخشند. اگر هم از بی ظرفیتی من است تذکر دهند تا پاک کنم این بچه بازی را.

فهم

لَکِ ...

انگار نمی خواهد بفهمد
هر آهنگی که معروف است،
لزوما خوب نیست.
همچین هر فیلم پر طرفداری،
هر کتاب پر فروشی
 یا هرچیز دیگری.

این واقعاً ساده است.

التماس

لَکِ ...

دارم التماست می کنم
کمکم کنی
که بعد از عمری طلبکاری
حسی و علمی درونم پیدا شود
که کمی بدهکارت شود.
خسته شدم از احساس بدهکاری نکردن.
میشود خدا؟
ای نزدیک تر از ... (به یاد سمت خدای قدیم)


پی نوشت: حس و حالم پریشان است. مثل خطوط همین مطلب. میشود دعا کنید برایم؟

خدای من

لَکِ ...

من فریبت را نخواهم خورد،
خدای من همانی ست که بود.

تهاجم فرهنگی

لَکِ ...

اسارت در فرهنگ غربی یعنی همین موضوع ساده که دو برادر همدیگر را یک هفته نمی بینند و دلتنگ هم نمی شوند. یعنی همین اتفاق معمولی که دو خواهر در دو شهر زندگی می کنند و دو هفته یکبار پشت تلفن یک ساعت با هم گپ نمی زنند.

فرهنگ غرب یعنی همین که ما روز به روز تنهاتر میشویم؛ حتی در جمع خانواده هایمان.