خودش را و دستش را

لَکِ ...

آب را که نزدیک صورت بُرد
عکس حسین را در آب دید ...
"دستانش" را گم کرد
و کمی بعد
حسین "برادرش" شده بود ...
خودش را هم گم کرد
دیگر از او چیزی نمانده بود
هرچه بود، خدا بود.

دینت را بچسب

لَکِ ...

به همه کسانی که به خاطر دینشان رای دادند، نه نانشان. به همه کسانی که من بعد، از حفظ دینشان بیمناک اند:

عَسَىٰ أَن تَکْرَ‌هُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ‌ لَّکُمْ: بسا چیزى را خوش نمى‌دارید و آن براى شما خوب است (بقره/216)

پ.ن: بیایید تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم؛ بهترین فرصت برای بارور کردن استعدادها در دل سختی هاست.

غرور

لَکِ ...

بین "من"ی که خیلی از کاندیداها می گفتند و "بنده"ای که یک از نامزدها با آن خودش را خطاب قرار می داد، تفاوت از زمین تا آسمان است.

پ.ن: به کسی رای میدهم که برای رای جمع کردن محافظه کاری نکند؛ بالاتر از آن به کسی رای میدهم که تشنه ی قدرت نباشد.

آرزو و خاطره

لَکِ ...

وقتی کسانی را می بینم که «آنچه برای من آرزوست برای آنها خاطره است» خیلی راحت ترم و بیشتر لذت می برم؛ نسبت به دیدار کسانی که «آنچه برای آنها آرزوست، برای من خاطره است»