خواب در عهد تو؟!!!

عاشقی کار سری نیست که بر بالین است

تمام.

 

(شعر از سعدی)

مرا ببوس

یک تجربه: بوسیدن دست پدر و مادر آدم رو جلو می اندازد. حتی جلوتر از نقشه ها و محاسباتش.

اما مقدم داشتن کار آنها بر کار خود دیگر غوغا می کند (این یکی دلِ گنده می خواهد).

برای انسان

اشک نباید مخدر باشد (برای از بین بردن عذاب وجدان گناهان قبل)، باید سازنده‌ی روزهای بعد از خود باشد. باید پیش زمنیه تولد انسانی بهتر باشد، اگرنه از مقصود آن دور شده ایم.

 

(برداشتی از کتب حماسه حسینی/ خلاصه آثار شهید مطهری/ انتشارات دانشگاه امام صادق/ ص 65)

ظریفانه

دیپلمات لاکچری نشین، به این و آن بگوید: «زیر کولر نشینان ها کمی از انقلابی های واقعی یاد بگیرند».

حتی بدون نیاز به شناخت مخاطب  این حرف ها می شود گفت:

عجب دنیای وارونه ای ساخته ایم برای خودمان.

ببین تفاوت راه از کجاست تا به کجا

برای دختر لوییز انریکه ناراحت می شوم اما برای دختر بچه های یمنی بیشتر.

در آغوش خانواده اش بود،

در بیمارستان به او رسیدگی می شد،

دارو داشت،

پزشک داشت،

یک نفر و بود و کلی توجه،

از دنیا که رفت کلی پیام تسلیت برایش فرستادند،

مسابقات لیگ اسپانیا با یک دقیقه سکوت شروع شد

و ...

 

اما دختر بچه های یمنی کوچک تر و بی اهمیت تر از آن اند که

کسی بخواهد برای آنها فریاد بزند. رسانه های چاق، روز به روز

آنها را لاغرتر می کنند و ریزتر می کنند و محوتر می کنند و ...

 

پنها ببریم به خدا از این همه تبیعیض. از این دنیای کانالیزه شده.