موقعی که زیر باد کولر نشسته ام و در خنکی راحت تر می توانم نماز بخوانم تا در گرما. این خودش خیلی حرف دارد برای گفتن. اینکه حتی اگر در خودآگاهم نباشد هم، در ناخودآگاهم خدا را وقتی می خواهم و وقتی می خوانم که آب و نانم روبراه باشد. یعنی خدایا وقتی خدایی که آب و نانم را بدهی؛ خوب هم بدهی.
پ.ن: خدایا چطور تحمل می کنی مرا ؟ پ.ن2: شرمنده ام ...
