بخیل

لَکِ ...

اگر کمک نمی کنی به کودکان رنج کشیده ای که گل فروشی می کنند پشت چراغ قرمز، لبخند زدن کار سختی نیست.

به یک راننده ی غریبه  که پشت چراغ قرمز زیارتش کردم



پ.ن: آه که انسانها چقدر بخیل شده اند؛ چقدر حقیر ...

چشمی حقیقت بین کنار کعبه می گفت / انسان فراوان است اما آدمی نیست

دارایی

لَکِ ...

همه آنچه هستی را خرج می کنی تا نگاهت کنند مردم. چه چیز را خرج می کنی تا نگاهت کند خدا؟

این وسط

لَکِ ...

همه چیز مرا هل می دهد به سمت تعادل و میانه روی؛ حتا قوانین حاکم بر جهان. و چقدر لطیف باز می کنید این قوانین را برای ما.

امام رضا (ع) به نقل از حضرت امیر (ع) فرمود: هرکس روزگار را سرزنش کند و از دست آن بنالد خود همواره مورد نکوهش واقع خواهد شد.

امام رضا (ع) به نقل از حضرت امیر (ع) فرمود: کسی که به روزگار تکیه کند و بدان اعتماد ورزد، زمین خواهد خورد.

(منبع احادیث: hadithe.ir)

پ.ن: نه باید بنالم، نه تکیه کنم؛ فقط میانه روی. قول میدهی این "وسط" تو ایستاده باشی؟

ناگهان

لَکِ ...

این رسم دنیاست که خانه را باید آجر به آجر بسازی ولی ناگهان خراب شود.

جبر و اختیار

لَکِ ...

اختیاری که دادی اسیرم کرده؛ جبرت مرا به سمت آزادی می برد. «امرٌ بَینَ الاَمرَین» ات اگر نبود، تا الان هزار بار در اسارت مرده بودم.

بی

لَکِ ...

انتظار بهشت نداشتم از این دنیا، ولی این جهنم را هم نمی توانم؛ جهنم بی تو بودن را.


پ.ن: ... مگو آزاد خواهی شد، که من زندانی دهرم

نامعادله

لَکِ ...

گاهی فکر می کنم مرا نمی خواهی. اگر به خودم نگاه کنم، عجیب نیست این فکر و اصلاً هم بیراه نرفته ام. فقط مشکل در این بود طرف دیگر این معادله (بخوان نامعادله) تو بودی.

ببخش قضاوت عجولانه را.

پ.ن: تو مگو ما را بدان شه بار نیست / با کریمان کارها دشوار نیست

اشتباه

لَکِ ...

یک تصور اشتباه؛ یک سنجش و تصمیم گیری غلط، یک عمر دویدن می خواهد برای جبران.

پ.ن: یکبار با خودم گفتم: «اول آدم بشوم، بعد بروم کربلا». فعلاً که دو سال است میدوم؛ تاکی؟ خدا می داند.

مردم خسته اند

لَکِ ...

چقدر آرام مردم انتخاب کردند رئیس جمهورشان را. مردم از حرف زدن خسته اند؛ از بحث منطقی کردن خسته اند؛ از فکر کردن خسته اند؛ از ...

این از ویژگی های زندگی عهد صنعت است؛
مردم از خودشان خسته اند.


پ.ن: بعضی می گویند مردم به اعتدال رای دادند و از افراط و تفریط خسته اند؛ نظر من این است که مردم اینقدرها هم فکر نکردند؛ مردم از فکر کردن خسته اند ...

دستان تو

لَکِ ...

من که کاری نکردم، تویی و خودت؛ کاری کن رستگار شوم.

پ.ن: ز دست عشق به جز خیر بر نمی آید